Een bergwandeling in de Chiemgauer Alpen: de machtige Hochfelln

Je hoeft dus niet ‘helemaal’ naar Oostenrijk of Zuid-Frankrijk te reizen om geweldige bergwandelingen te maken. Dichter bij huis, in het Zuid-Duitse Beieren, vind je ook al prachtige wandelroutes naar best wel grote hoogte. Ik beklom de Hochfelln, onderdeel van de Chiemgauer Alpen, en wat een geweldige ervaring was dat!

De karakteristieken van een bergwandeling op de Hochfelln

De Chiemgauer Alpen, en dus de Hochfelln, zijn in principe de noordelijkste uitlopers van de Alpen. Vanaf hier begint al het berggeweld van Oostenrijk en verder. Dat maakt deze wandeling ook wel makkelijk qua logistiek: je hoeft geen bergpas op of over om bij het beginpunt te komen, de Alpen beginnen hier namelijk. Je begint je wandeling bij het dalstation van de kabelbaan van Hochfelln, in het toepasselijk genaamde plaatsje Bergen. Hier kun je ook je auto parkeren. Ook wel makkelijk: als je eenmaal boven gekomen niet meer de puf hebt om naar beneden te lopen, pak je met gemak ook de lift en ben je direct bij je auto. Dit is waar je bij de Hochfelln mee te maken krijgt:

• Hoogte: 1.647 meter
• Afstand wandeling: ongeveer zeven kilometer.
• Duur: ik liep in ongeveer vier uur naar de top.
• Eten en drinken. Bij het middenstation, op ongeveer driekwart van de route, vind je een aantal berghutten. Hier kun je pauzeren en wat eten en drinken, maar ook logeren. Op de top is ook een restaurant annex biergarten (je blijft toch in Beieren) te vinden.
• Moeilijkheid: niet echt eigenlijk. De paden zijn goed onderhouden en begaanbaar. Hier en daar is het pad steil. het enige ‘gevaar’ is van de koeien die rond het middenstation grazen. Deze wandeling is ook zeker goed te doen met kinderen. En wordt het toch te zwaar? Dan kun je bij het middenstation ook weer de lift naar beneden pakken.

De eerste kilometers door het bos

In eerste instantie voert deze bergwandeling je over een breed kiezelpad, door een dicht bergbos. Langs de weg stroomt een riviertje naar beneden en die wijst je voor een lange tijd de weg. Niet dat die anders moeilijk te vinden zou zijn, overigens. Anders staat de route ook aangegeven op borden langs het pad. Hier en daar kom je wat watervallen tegen, afhankelijk van de hoeveelheid neerslag uiteraard. Naarmate de weg door dit bos vordert, worden de stukken wel echt steiler.

Het middenstation en de Bründling Alm

Zodra je het bos uitkomt, kom je direct terecht in een typisch Alpenlandschap. Koeien lopen vrij rond, hun bellen luid rinkelend. Rond het middenstation vind je een aantal berghutten, waar je lekker uit kunt rusten of even iets te eten kunt bestellen bij een ober in Lederhosen of Dirndl. Hier krijg je ook voor het eerst mee hoe hoog je eigenlijk al geklommen bent, met een eerste blik op het Beierse laagland en de grootse Chiemsee op de voorgrond.

De laatste loodjes wegen het zwaarst: op naar de top van de Hochfelln

Als je de Bründling Alm gepasseerd bent, ben je ongeveer op driekwart van je bergwandeling. Je komt hier ook al een eerste gipfelkreuz tegen, maar ik beloof je: het uitzicht bij die op de top is stukken beter. Dit laatste stuk gaat grotendeels door het open veld en door een steeds rotsachtiger omgeving. Hier en daar zijn er steile stukken, maar ook hier is het pad over het algemeen goed te bewandelen. Met steeds Beieren en de Chiemsee in je rug, zie je de top steeds verder naderen.

Bovenop de Chiemgauer Alpen: Beieren en Tirol aan je voeten!

Een paar honderd meter voor de top, ga je over de bergrug heen. Hier word je plotseling geconfronteerd met kilometers na kilometers aan Alpentoppen, de een nog hoger dan de ander. Een panorama om voor te blijven wonen. Maar de echte top vind je even verderop, met een kerkje, een schuilplek voor slecht weer, een restaurant én het bergstation van de Seilbahnen Hochfelln. En het onvermijdelijke Gipfelkreuz. Met een 360° panorama over aan de ene kant Zuid-Duitsland en aan de andere kant de Tiroolse Alpenreuzen weet je niet waar je moet kijken!

Uitgekeken? Dan weer terug naar beneden

Zoals gezegd, heb je op dit moment twee keuzes. Je kunt naar beneden lopen (via een andere weg dan je kwam) of je kunt de lift naar beneden nemen. Gouden tip: let in dit geval wel op de vertrektijden van de laatste lift. Wij hadden deze laatste lift, maar dat was niet omdat we dat zo goed gepland hadden. Hadden we vijf minuten langer staan gapen naar het uitzicht, dan hadden we nog even drie uur naar beneden moeten wandelen en waren we waarschijnlijk stukken minder enthousiast geweest over deze bergwandeling…