Wandeltip: Refuge du Sélé, Les Écrins

In de Ecrins zijn er wandelingen te over. Toch loopt bijna iedereen over dezelfde wandelpaden. De wandeling naar de Glacier Blanc of naar het Lac d’Eychauda bezwijken onder de populariteit. Niet dat die wandelingen niet mooi zijn. Maar er is hier, in de Ecrins, zoveel meer te doen. Daarom wil ik jullie meenemen op andere wandelaanraders. Deze keer neem ik jullie graag mee naar de Sélé Hut. Een mooie, unieke en best uitdagende wandeling.

Wandeling naar de Sélé

In een hooggebergte vallei, brengt een stevige wandeling je via een steile en indrukwekkende rotswand (kabels) naar de twee Sélé hutten.

• Moeilijkheidsgraad: pittige en steile bergwandeling met klauterpassages
• Tijdsduur: 6:15 heen en weer
• Lengte 12,8 km
• Hoogteverschil: 984 m

Vanuit Ailefroide

Volg in Aielfroide de bordjes Sélé (na de parkeerplaats naar links). Hier loop je door een fijn en koel lariksbos omhoog. Overal zie je smalle paadjes van het grote pad afslaan… Dit zijn door rotsklimmers uitgesleten paden, neem deze niet. Volg gewoon het brede pad. Na ongeveer 700 meter kom je langs een indrukwekkende hangbrug. Deze gaat naar de Claphouse vallei. Laat deze brug links liggen en loop door. Het pad wordt steeds steiler en je klimt langzaam boven de boomgrens. Vergeet niet te genieten van het mooie dal onder je met de kolkende rivier.

Gemzen kijken

Links zie je de twee watervallen van Clapouse. In de vroege ochtend of ‘s avonds kun je hier vaak gemzen zien. Op ongeveer 2000 meter kom je op de splitsing tussen het pad naar de Pelvoux hut en het pad naar de Sélé hut. Logischerwijze klim je richting de Sélé. Rond deze hoogte zie je eveneens ‘s avonds vaak Gemzen. Dit is een losse avondwandeling waard!

Stevige rotsmuur

Vanaf hier klim je door een steenachtig landschap. je krijgt een steeds mooier uitzicht op alle indrukwekkende bergen om je heen. Als het pad lijkt af te vlakken kom je in een bijzonder rotsachtig landschap. Een enorme waterval dendert naast een rotsmuur naar beneden. Deze muur is de moeilijkste passage van de wandeling. Wandelaars met hoogtevrees zullen even moeten slikken, want je moet hier via kabels en rotsrichels omhoog klimmen. Nergens echt moeilijk, maar je moet wel opletten, ook dat je geen stenen naar beneden laat vallen trouwens (er kunnen altijd mensen onder je zitten). Beklim Barre de l’Ouro en eenmaal boven deze rotsrichel volg je het opnieuw erg goede pad tot aan de hut.

Let op: De kabels op de Barre d’Ouro worden in de herfst weggehaald. Dan wordt deze passage (zeker met de kans op ijzige rotsen) heel veel serieuzer en een klim voor zeer geoefende bergwandelaars of alpinisten.

De Sélé hut

Gelukkig is de omgeving van de Sélé hut geweldig mooi, met een mooi zicht op de Sélé Gletsjer, de Pelvoux en vele andere toppen, want de hut zelf blinkt niet uit in architectonische schoonheid. Wil je wel een mooie hut zien, klim dan nog 600 meter verder, daar vind je de oude houten Sélé hut, deze is wel een lust voor het oog. Vanaf de het terras van de hut kun je trouwens de Pelvoux hut ook zien liggen.

Voor de afdaling volg je exact dezelfde weg. Maar gezien de schoonheid van het landschap is dit geen straf!