Hoe poep en plas je in de natuur?
Het is een onderwerp waar wij in de westerse cultuur niet makkelijk over praten. Gewend aan privacy en onze moderne en schone toiletten is poepen en plassen in de natuur voor sommige mensen een hele uitdaging. Maar als je voor langere tijd de bergen in gaat, ontkom je er niet aan om met de broek op je enkels gehoor te geven aan de natuurlijke drang. Maar om paden prettig begaanbaar te houden en de natuur zo min mogelijk te belasten, zijn er wel een aantal ongeschreven regels voor poepen en plassen.
Vies en onprettig
Niemand vindt het fijn om langs een openbaar toilet te lopen, maar achter rotsblokken en grote bomen, bij klimrotsen, naast bivakplaatsen, picknickplekken en parkeerplaatsen lijkt het er vaak wel op. Uitwerpselen en wc-papier, niemand wordt hier blij van. En bedenk dat papier jaren nodig heeft om te vergaan, en je begrijpt dat populaire paden snel onaantrekkelijk worden. Zelfs menselijke uitwerpselen kunnen meer dan een jaar nodig hebben om af te breken, afhankelijk van factoren als het type grond, blootstelling aan de elementen, de dieren- en bacteriepopulatie, enzovoorts.
Ziektes liggen op de loer
Maar niet alleen het visuele aspect is gevaarlijk. Ook liggen er vervelende ziektes op de loer. Vooral als men zijn behoeften doet vlakbij meren en riviertjes, waar bacteriën soms maandenlang kunnen overleven, is het gevaar op besmetting van anderen groot. Ook kan regenwater bacteriën meevoeren naar rivieren en beekjes. Vaak is de oplossing goed handenwassen, maar dat laatste is niet altijd eenvoudig in de bergen.
Hoe dan wel?
- Blijf voor je behoefte altijd minimaal 50 meter weg van beekjes (ook als deze droog staan), meren en rivieren, dit geld voor poepen en plassen;
- Graaf een kuiltje van zo’n 20 cm diep (met je voet, een steen of een stok) en doe hier je behoeften in. Het is niet nodig om diep te graven: de meest effectieve enzymen voor de afbraak van uitwerpselen bevinden zich in de bovenste 25 centimeter. Het beste is om daarna je uitwerpselen met het zand/aarde te mengen met een stok. Dan gaat de afbraak het snelst;
- Verbrand je toiletpapier niet. Er zijn te veel bosbranden ontstaan door deze praktijk;
- Het allerbeste is om je eigen toiletpapier mee terug te nemen naar het dal en daar weg te gooien. In een goed afsluitbare plastic zak is dit geen enkel probleem. Wil je dit echt niet? Kies dan voor snel afbreekbaar toiletpapier (speciaal toiletpapier voor septische tanks breekt sneller af). Maar zoals gezegd, beter is je toiletpapier gewoon mee terug het dal in te nemen;
- Was je handen niet in een waterstroom, maar gebruik een beetje handdesinfecterend middel.
- Op veel populaire wandelingen staan tegenwoordig droge toiletten. Gebruik deze toiletten.
Plas zie je niet maar let wel op
Plassen is minder lastig in de natuur dan poepen. Maar wel is het verstandig om op te letten waar je dit doet. Doe dit bijvoorbeeld niet tegen een rotswand aan (misschien wel een klimwand) want als meerdere mensen dit doen kan het snel gaan stinken. Plas sowieso wat verder weg van picknikplaatsen, paden etc. Dit om niemand met de geur van plas op te zadelen. Doe het ook niet in of nabij water. Het beste kun je plassen in een zandgrond, deze werkt als filter en zo gaan jouw afvalstoffen (in urine zitten allerlei stoffen die niet in de (berg)natuur thuis horen) niet de natuur in. Plas vooral niet in of in de buurt van kwetsbare alpenmeertjes.
Steeds meer toiletten in de natuur
Naar amerikaans voorbeeld zien we steeds meer toiletten in de natuur. Vooral nabij populaire klimgebieden, wandelpaden (parkeerplaatsen) en bij meertjes zien we steeds meer toileten staan. Gebruik deze! Als ze er zijn neergezet is dit om ervoor te zorgen de het gebied rondom deze toiletten schoon blijft! En als iedereen netjes zijn behoeften in deze toileten doet blijft het schoner voor iedereen.
Meer informatie
Voor meer informatie over je behoeften in de natuur, raad ik je aan het boek van Kathleen Meyer te lezen: “How to Shit in the Woods”. Een zeer uitgebreid boek over het netjes poepen en plassen in de buitenlucht.