Dauwtrappen en trappers douwen in Kappl

Het is 03:30 als de wekker gaat. Waar ben ik aan begonnen? Snel een plens water op mijn kop en binnen enkele minuten ben ik beneden bij de gereedstaande taxibus. Het hoort er allemaal bij als je een sunrise hike onderneemt, onderdeel van mijn zomerse bliksembezoek aan Kappl in het Oostenrijkse Paznaun. Lees hoe je je hier nog voor het vieruurtje helemaal kunt afmatten met sportieve uitstapjes.

Attractief satellietdorp

Kappl ligt op een kwart van het Paznaun. Laatstgenoemde dal zal menig bekend in de oren klinken vanwege Kappls grote broertje: Ischgl, Tirools modernste skigebied. In de winter is this the place to be qua actie, maar in de zomer heb je genoeg uitvluchtmogelijkheden zoals bijvoorbeeld See, Galtür en Kappl voor net zoveel hike en bikeavonturen. Plus extra rust, want hier wemelt het nog niet van de toeristen die vooral Ischgl prefereren, wat het grootste dorp in het dal is. Samen met Timo Hermeler ga ik een daglang omhoog en omlaag over de flanken van Kappl en See en ontdek de voordelen van een satellietdorpje.

Vroeg uit de veren

Vroeg opstaan hoort nu eenmaal bij een sunrise hike. Je moet tenslotte ruim op tijd boven zijn, dus voordat de zon opkomt. Halverwege de rit pikken we bij Kappl de berggids op, waarna we aan de overzijde richting See naar de Mittagkopf (2.249 m) omhoogrijden. Onze gids komt oorspronkelijk uit het Bregenzerwald in Vorarlberg, maar bedenkt de laatste jaren allerlei activiteitenprogramma’s voor Paznaun, waaronder ook deze zonopkomstwandeling die bezoekers van het dal kunnen boeken bij het Tourismusverband. Als de taxi niet meer verder kan over het smalle eenbaansweggetje, is het aan ons. De eerste steile meters in het pikkedonker zijn even pittig, maar gaandeweg wennen onze ogen aan de duisternis. Eenmaal op de open flanken wordt het zicht nog beter. Het onverharde pad wordt nergens echt moeilijk en dus geschikt voor hobbywandelaars. Een kreet in de verte verbreekt de stilte. Een hert heeft ons gespot en gaat er vandoor. Voor hem is het iedere ochtend sunrise hiken, voor ons is het nog even wennen aan het vroeg tijdstip om actief te zijn. Na een half uur wandelen bereiken we om 05:00 uur de onverlichte Avondkopf, zoals we de bergpiek chagrijnig omgedoopt hebben. Gelukkig ruim op tijd voor de lichtshow. Maar iedere seconden tot de zon opkomt, voelt nu als verloren tijd. We hadden nog heerlijk kunnen slapen. Niet meer aan denken. Accepteren en genieten van het panorama dat langzaam van kleur verandert naarmate de minuten verstrijken.

Wachten op de lichtshow

En dan zijn ze er: de zonnestralen en geeloranje horizon. De temperatuur springt met sprongen omhoog. Was het in het donker nog koel, nu warmt het snel op. Het schouwspel is verbluffend. Het klinkt misschien corny, maar het vroege opstaan is direct vergeten. Hier doe je het voor. Tevens een aanrader voor fotografieliefhebbers, want het kleurenspel is fantastisch! Voor ons zien we de ingang van het Paznaun oplichten, terwijl links de Verwallgroep, zoals het bergmassief heet, piek voor piek oplicht. Een half uur lang kijken we het ultieme Instagrammoment aan. Het gaat maar niet vervelen.

Boerenontbijt

Nadat er langzamerhand rook uit mijn camera komt, is het tijd voor de terugtocht. Deze is uiteraard veel aangenamer dan omhoog: het zicht is veel beter en het humeur is weer op peil. We dalen af langs rijen lawinehekken die ’s winters het dal vanuit het zuidoosten beschermen. Beneden lonkt al Kappl en op de berg tegenover ons zien we het bijhorende skigebied liggen waar we vanmiddag gaan e-biken. Eerst nog een stevig boerenontbijt bij de Visnitz Alm; een eenzame berghut op de weg omlaag. De traditionele houten Stube is al lekker warm als we er om 07:15 plaatsnemen en de no-nonsense-maaltijd wordt in een wip geserveerd. Misschien komt het door de geleverde pre-ochtendprestatie, maar het voelt als een sterrenmaal. De koffie is perfect op sterkte en de zelfgemaakte boerenyoghurt dik en smaakvol. We hebben weer energie voor de rest van de dag.

Bike and hike

Eenmaal terug in Kappl begint het tweede avontuur: e-biken. We verwisselen ons warme ochtendkloffie voor fietskleding (een zeem is aan te raden) en pakken de Diasbahn omhoog naar het topstation op 1.825 meter. De fietsen kunnen gewoon mee aan de zijkant van de gondel. Dit scheelt weer een klim. Vanaf hier kunnen we snel door naar de afgelegen flanken, weg van de kunstmatige pistes en liften van het skigebied. We duiken links het Seßladtal in met als doel de Niederelbehütte op 2.310 meter. Aangezien de route over een onverhard (grind) pad gaat met her en der een klimmetje, moet je wel feeling hebben met het doorschakelen naar een volgende versnelling/trapondersteuning wanneer nodig. Een beetje ervaring, of fitheid is wel vereist. Het traject kronkelt rondom de Seßladbach, waarbij het landschap steeds kaler wordt. We naderen de hoogalpiene. Het laatste deel van de route, vanaf zo’n 2.254 meter hoogte, kun je het best ter voet afleggen als je geen geoefende biker bent. Dit bike and hike-principe is in zekere zin ook de Unique Selling Point van een e-bike. Want met deze elektrische fietsen kun je veel dieper de natuur in zonder hike-energie te verliezen. Hierdoor kun je veel langere tochten maken dan voorheen te voet.

Regen op het menu

Een waterval om de hoek markeert toch echt het einde van het fietsavontuur. Vanaf hier gaat het 60 meter langs spetterend water zigzaggend omhoog naar de berghut. Bovenaan worden we getrakteerd op een bergalm, de Obere Seßladalpe, met in het middelpunt de Seßladsee, de voedingsbodem van de waterval. Met mooi weer kun je hierin de weerspiegeling zien van de achterliggende markante grafzerkbergpiek. Wij hebben minder geluk; het weer slaat om. Donkere wolken bedekken de lucht en we snellen de Niederelbehütte in. Precies op tijd, want de hemelkraan wordt spontaan opengedraaid. Mooi, dan hebben we genoeg tijd om het menu door te spitten. Alhoewel de berghut geen deel uitmaakt van de Kulinarischer Jakobsweg – dat is in Kappl namelijk de lagergelegen Almstüberl – kun je hier prima eten. Er worden tal van regionale specialiteiten geserveerd. Ik kies bijvoorbeeld voor de klassieke Tiroler Gröstl. Naast eten kun je hier ook overnachten. De berghut heeft enkele kamers en een slaapzaal beschikbaar voor wandelaars die van hieruit tochten willen ondernemen in de Verwallgroep.

Flow trail vol kombochten

Als het nog maar licht druppelt, dalen we af naar het dal. De regen maakt al snel plaats voor zon. Binnen een mum van tijd zijn we weer bij de Dias Alpe. Hier bevindt zich ook het Sunny Mountain Adventure Park; een speel-eldorado voor kinderen. Het is tevens het startpunt van de gloednieuwe Flow Trail. Deze downhill trail, die grotendeels door het bos gaat, is speciaal ontwikkeld voor beginners. Alhoewel het 3,7 km lange parcours vol kombochten ligt, is het prima te volbrengen. Ik spreek uit ervaring, want het was mijn eerste keer. Het liefst gebruik je een speciale downhill bike, maar een e-bike is ook mogelijk. Het is een van de elf fietsroutes die Kappl rijk is; goed voor 191 km aan bewegwijzerde fietspaden. Zo’n 38 kombochten en 333 hoogtemeters lager komen we bij de Egger kapel uit. Van hieruit is het nog maar een korte geasfalteerde afdaling naar het dalstation van de Diasbahn, ons startpunt. Het is nog maar 15:00 uur, maar het voelt alsof we er al een volwaardig dag hebben opzitten vanwege de vroege start. Dat is mooi, want dat betekent dat we nog tijd genoeg hebben om al chillend na te genieten van die perfecte zomerdag in Kappl.