Wie denkt dat het Italiaanse Bozen (Bolzano) vooral bekend is omdat het de hoofdstad van Zuid-Tirol is, of vanwege het archeologisch museum waar ijsman Ötzi ligt, slaat de plank wat mij betreft mis. Op doorreis naar Milaan bracht ik een bezoek aan de stad waar ik kennismaakte met zogenaamde aardpyramides.
Doel van mijn reis naar Italië was een concert van Bruce Springsteen in Milaan en het weekendje met vrienden dat eraan gekoppeld was. Door stemproblemen werd dit concert helaas gecancelled, maar doordat we veel kosten al hadden gemaakt zijn we alsnog gegaan. Inclusief een ingecalculeerde tussenstop per terein in Bozen waar ik met mijn vriendin een dagje zou gaan wandelen. Ik had gelezen over de aardpyramides op het plateau van Ritten (Renon) boven de stad. Dit zijn een soort pilaren in het landschap met stenen erop. Reden ook voor mij om niet in Bozen zelf te slapen, maar in het dorpje Oberbozen (Soprabolzano) 1000 meter hoger.
Oberbozen, onderdeel van de gemeente Ritten, is bereikbaar over de weg, maar het is veel leuker om de lift te nemen. Dit is een grote gondel die vlakbij het treinstation van Bozen vertrekt en eindigt op ruim 1200 meter hoogte. Het bijzondere is dat het geen toeristische gondel is, maar een vorm van regulier openbaar vervoer. Met de Ritten Card, de gratis gastenkaart die je ontvangt als je hier verblijft, kun je onbeperkt van de gondel (en de rest van het regionale openbaar vervoer) gebruik maken. Slapen in Oberbozen heeft nog een voordeel. Het is hier 's zomers een stuk koeler dan in de stad, wat aangenaam is voor de nachtrust.
Na een goed ontbijt besluiten we een wandeling helemaal naar de stad te maken via een mooie route langs de aardpyramides waar Ritten om bekend staat. Deze pyramides zijn na de laatste ijstijd ontstaan door erosie van morenemateriaal dat door gletsjers werd afgezet. Regenwater dat duizenden jaren lang door de grond sijpelde spoelde de leemgrond weg, behalve daar waar grote stenen bescherming boden. Hierdoor zijn er een soort pilaren met stenen erop ontstaan. Het eerste honderden meters lopen we tussen groene Alpenweiden met een fantastisch uitzicht op het Rosengarten-massief met zijn beroemde, spitse Vajolet-Türme.
Al snel lopen we tussen bomen en langs watervallen die het vele regenwater van de afgelopen weken afvoeren richting dal. Tijdens het wandelen een geweldig decor, maar dat zijn de aardpyramides nog veel meer. Op onze route liggen de aardpyramides van ‘Katzengraben’, maar je hebt ze ook ter hoogte van de dorpjes Oberinn en Klobenstein. Die laatste staat bij schaatsers beter bekend onder de Italiaanse naam Collalbo vanwege een schaatsbaan. Op onze route heb je trouwens verschillende uitzichtpunten op de aardpyramides en soms kun je ook heel dichtbij komen. Echt indrukwekkend.
Tijd om verder te gaan, want Bozen is nog ver. We dalen verder af met onderweg soms een doorkijkje op de andere aardpyramides. Langzaam wordt het bos minder dicht en doemen de eerste druivenstruiken op. Deze regio staat niet voor niks bekend als wijngebied. Hoe meer we afdalen, hoe meer boerderijen we zien. Je kunt wel zien dat het goed boeren is, de ene boerderij is nog mooier en luxer dan de andere, zonder dat de plaatselijke architectuur geweld wordt aangedaan.
We komen lager en lager en het wordt steeds warmer, als we weer zo’n mooi plekje tegenkomen. Het dorpje Sankt Magdalena is weinig meer dan een gehucht met een eeuwenoud kerkje in een prachtig landschap dat volledig gedomineerd wordt door druivenstruiken, cypressen en andere mediterrane begroeiing. Vroeger liep hier nog de Rittner Bahn, een oud spoorlijntje dat tussen Bozen en Oberbozen liep. Door de bouw van de eerste gondel in 1966 is dat spoor overbodig geworden, maar er is nog een restant waar nog wel treintjes rijden, namelijk tussen Oberbozen en Klobenstein. Het is nu een echte toeristische trekpleister.
Als wandelaar kun je langs de route trouwens ook wijn proeven, verschillende boerderijen hebben een leuk terrasje waar je even kunt pauzeren. Check online wel of ze open zijn. Wij waren er begin juni (dus vrij vroeg in het seizoen) waardoor sommigen alleen in het weekend open waren.
Het slotakkoord is voor de stad Bozen zelf, want mijn vriendin wilde nog wel even shoppen. De nauwe straatjes en boetiekjes in de stad hebben wat dat betreft genoeg te bieden, maar na een uurtje vonden wij het wel prima. Op de Waltherplatz, het grote plein van Bozen, stond een heerlijke Weizen op me te wachten en er zouden er nog een paar volgen voordat we 's avonds in Klobenstein nog een pizza gingen eten. Bozen heeft me verrast en kan ik iedereen die op doorreis is (naar bijvoorbeeld het Gardameer) van harte aanraden. Het is een plek waar de Alpen het mediterrane Italië ontmoeten, zowel cultureel als landschappelijk.
Een beetje vergelijkbaar met de pyramides van Euseigne in het Val d’Herens in Zwitserland. Daar kan je trouwens door een tunnel met de auto dwars door de pyramides heen rijden. Deze pyramides zijn volgens mij ook wel wat groter dan de pyramides in dit artikel.
Bozen staat trouwens wel hoog op de verlanglijst voor een vakantie in September. Het aangename klimaat in het dal met bijbehorende temperaturen en daarnaast al de herfstkleuren op de berg. Tel daarbij het goede Italiaanse eten op en de wijnoogst welke in het najaar plaatsvind en het lijkt me een perfecte combinatie voor een mooie bergvakantie in het naseizoen.